130 Km / 2500 hm en maximaal 6 man!

130 Km / 2500 hm en maximaal 6 man!

130 km / 2500 hm

De oplettende lezer met klassiekerervaring zal zich misschien afvragen, bij welke rit deze afstand en hoogte hoort. Hij of zij zal lang moeten zoeken, want op stille zaterdag (de dag voor Pasen) hebben Robin, Jan, Vincent en ondergetekende (Eelco) een Ardennentocht gereden, die door Vincent is uitgezocht. Het groet doel was, om 150 km en 3000 hm bijeen te sprokkelen als training voor La Marmotte in juli (170 km en 5500 hm). Uit een rijke voorraad van hellingen, die op internet op allerlei sites te vinden zijn, selecteerde hij de langste, niet al te steile klimmen, verbond ze aan elkaar en zette die in zijn Garmin. Het resultaat was een langgerekte lus richting zuidoosten.

fot-post-ardennen-1

De start, om 10:40 uur, was in Aywaille, bekend als startplaats van verschillende Ardennenklassiekers, zoals de Les Geants des Ardenne en La Philippe Gilbert. Het was nog zo koud, dat beenstukken en windstoppers noodzakelijk waren, hoewel dat in de loop van de dag beter werd. Als gauw werd duidelijk wie de beste benen hadden. Jan en Vincent gingen met groter gemak omhoog dan Robin en Eelco. Geluk voor de laatste twee was, dat alleen Vincent de route kende en dat die dus gedwongen was om te wachten, tot iedereen bij was, als er een wegsplitsing zich aandiende. Daar kwam nog bij, dat het eerste deel van de route een harde tegenwind bracht, die met name op de vlakke stukken zich behoorlijk deed gelden. Zelf kwam ik op cadans de lange klimmen goed door, maar de wind op de stukken dat Jan even doortrok, deed mijn krachten afnemen.

fot-post-ardennen-2

Gelukkig konden we uitgebreid krachten opdoen bij de lunch. Met gebarentaal wist Jan in de ene winkel heerlijke kaas en worst te kopen en in de andere brood. Tijdens het eten konden we nog genieten van een serieuze wielerkoers die langskwam, waarschijnlijk amateurs, met ploegleiderwagens van RABO, BMC, Lotto, etc.

Op het eind, het was al na vijven, besloten we om de laatste helling links te laten liggen (of was het rechts?) en meteen door te rijden naar de auto. Jan wilde nog even proeven van het steilste stuk asfalt van België, met een stuk van ruim 26%. Zijn commentaar na de test: “Dit heeft niets meer met fietsen te maken”. We kwamen uiteindelijk uit op de in de titel vermelde afstand en hoogtemeters, met daarbij nog een maximumsnelheid van 76 km/uur in de afdaling.

Niet compleet stuk, maar wel behoorlijk moe gingen Jan en ik naar huis, waar Vincent en Robin nog gingen genieten van de Waalse gastronomie. Het was een mooie trainingsdag, die mij leerde, dat er nog veel te fietsen is, om klaar te zijn voor het Grote Doel, begin juli. Maar daar hebben we nog bijna twee en een halve maand voor.

Eelco

Reacties zijn gesloten.