Zondagochtend 9 uur , gelukkig een half uurtje later, maar toch nog fris aan de beentjes.
Iedereen was erop gekleed; Patrick had zijn nieuwe beenstukken van Bredania aangetrokken,  Stan had zijn airodynamische sokken tot aan de knie opgetrokken ,Ad en Eelco hadden hun gele windjack aangetrokken. Zelf  had ik gekozen voor een paar kniestukken  in combinatie met de windstopper van Azurri, Paul had vandaag 2 brillen opgezet. 1 Minuut voor negen kwam Jan aanrijden in korte broek en shirtje met korte mouw , hij vond  het schijnbaar wel mooi weer!!!

Vandaag gingen we de zgn. “Pijlentocht” rijden, een toertocht uitgezet door de  Bredase wielervereniging gelegen aan de Terheijdenseweg. Eerst even inschrijven, en daar zaten Cees en Eric al te wachten op ons.
Met negen man vertrokken wij richting Terheijden, een lekker tempo met een stevig windje in de rug. Voortvarend reden we door de West Brabantse polders en menig groepje werd door ons opgeslokt. Geen centje pijn met 34 km in het uur en nog steeds een windje in de rug. Op dat moment zat ik al te bedenken om het wiel van Cees op de terugweg te pakken!! Zevenbergen, de Fendert zo richting Dinteloord geen enkel probleem, zelfs een lekke band van Patrick werd met vereende krachten gewisseld en met zo,n nieuwe Tackx blaas je er zo 8 bar in. De rit werd vervolgd richting Willemstad, waar we op het voor ons bekende adres een kopje koffie namen en waar de cappucino even duur is als de gewone koffie , dit even ter kennisgeving.

Willemstad was het keerpunt en hierna werd de wind  onze grote tegenstander. Neem veel wind en vermenigvuldig dat met 4 dan heb je heel veel wind!! Dit was zondag het geval, maar niet getreurd  de carroussel werd opgezet en we gingen de strijd aan met de elementen. We fietsten richting Breda weliswaar een tandje lager maar het draaide!! Naar een tiental  kilometers hadden Jan en Eelco het plan opgepakt om uit hun D1 zone te gaan rijden en trokken er op uit. Bij het eerste  de beste stoplicht werden ze alweer ingelopen en Jan sloot weer aan bij de groep, want ook fietsen in je lage hartzone is een hele goeie training, Eelco was hiervan nog niet overtuigd en probeerde het nog een aantal kilometers, maar het peloton is toch altijd sterker  dan het individu en ook hij sloot weer aan bij de groep . Zeker met deze weersomstandigheden  is het samen uit samen thuis gevoel sterker maar dit kan voor iedereen persoonlijk anders zijn.

Al bij al toch een geslaagde tocht. Met 103 km op de teller thuisgekomen,  met een gemiddelde van bijna 29.
Gezien  de  weersomstandigheden NETJES  gereden.

Groeten,
Rob