Op 14 juni 2015 is de Omloop van Breda verreden. Al enkele keren hebben we een bijdrage geleverd aan deze pelotons rit van courage over 90 km. Vele oud wielrenners waren ook nu weer aanwezig waaronder  Jeroen Blijlevens. Helaas was de datum niet zo gunstig, omdat een groot gedeelte van onze club op dezelfde dag de Jean Nelissen Classic rijdt te Luxemburg. Gezien het aantal te verwachte deelnemers van onze club heeft courage gevraagd om te gaan functioneren als wegkapitein .

Om 10.00 uur was het verzamelen bij de start. Ondanks bovenstaande waren we toch nog met 11 man aanwezig, wat ons nog goed van pas zal komen.Enkele van ons werden voor zien van “oortjes” om contact te kunnen houden met de kopmannen en de bezemwagen. Jaja, het lijkt op een echte tourrit. Om een peloton van 150 man in toom te houden hebben we vooraf wel enkele afspraken gemaakt om het harmonica effect tegen te gaan. Deze opzet blijkt achteraf heel goed gewerkt te hebben. We hadden ons opgedeeld in drie groepje verdeeld in het peloton om het tempo zo gelijkmatig mogelijk te houden. De sterkste renners onder ons bleven achterin om eventuele achterblijvers bij te staan.

In een rustig tempo (27 km/h) zijn we begonnen. In het begin was het wat onrustig, omdat je met zeer veel onbekende rijders te maken had. Na een tiental kilometer werd het al wat rustiger, omdat iedereen zijn plekje had gevonden. De snelheid werd wat opgevoerd naar ongeveer 29 km/h en later naar 30 km/h.

Alle wegen en verkeer werden door de verkeersleiders op motoren afgezet, dus we voelden ons echte wielrenners die een koers aan het rijden waren. Zoals in elke koers is er altijd wel een lekke band. Uiteraard wordt daar niet op gewacht. In de bezemwagen wordt het bandje snel gewisseld en de renner wordt door de bezemwagen weer in het peloton afgezet.

Omdat alles zo goed verloopt is na de pauze het tempo opgevoerd (32/34 km/h) om nog een beter toer gevoel te krijgen. Je raadt het natuurlijk al, er is altijd wel iemand die even niet op let en hopla daar lag hij dan in een bocht. Gelukkig viel het allemaal wel mee en kon weer verder na een kleine verzorging. Een stukje mee rijden in de bezemwagen wilde hij niet.

Toen kwamen onze sterke jongens achterin er aan te pas. De achterstand was inmiddels al flink op gelopen naar 1 km en de renner moest terug gebracht worden in het peloton. Op de voor ons bekende methode (kop over kop), met de renner uit de wind, het gat in een geweldig tempo dicht gereden, klasse mannen!!! Hierna hebben alle renners de finish gehaald. Courage was zeer te spreken hoe wij de rit hebben laten verlopen (complimenten aan alle die hier aan hebben bij gedragen).

Uiteraard hebben we na afloop nog enkele biertjes genuttigd, we waren tenslotte toch allemaal op de fiets en dicht bij huis.

Groeten Walter