Traditioneel vertrek om 7 uur bij de Karwei in Breda. Vrolijke sfeer iedereen had veel zin in een mooi zonnig dagje Limburg. Ook traditioneel op weg naar Limburg dronken we koffie bij AC Restaurant Nederweert. Tegenwoordig geen tweede kopje gratis meer. Ik vraag me nog steeds af of Marc aandelen in AC heeft, want ik heb hem in al die jaren nog nooit kunnen betrappen op het passeren van dit AC Restaurant zonder een kop koffie te drinken.

Eenmaal in Landgraaf ging het aanmelden en klaar maken voor vertrek soepel. Na wat overleg en getwijfel maakte uiteindelijk iedereen de juiste keuze, korte broek en korte mouwen! Verschillende leden zouden de 160 km gaan proberen (en onderweg wel kijken hoe het gaat…), het merendeel ging op pad voor de 120 km en Bram en Erwin gingen voor de 90 km. Het eerste deel van de route voerde door het noordelijk deel van Zuid-Limburg. Mooie glooiende deel van de route waarbij iedereen de gelegenheid kreeg om war te rijden. Voor het merendeel van de rijders was dit relatief onbekend terrein. Zelfs ras Limbo Arnold kon hier niet overal toeristische informatie bij de route geven. Op de eerste hellingen met namen als Schatsberg, Hobbelrade en Slingerberg werden de benen getest. Maar steeds gehergropeerd op of net na de top. Door het mooie weer en het soepele rijden in de groep over de glooiende heuvels vlogen de eerste dikke 60 km vlogen voorbij. Met ongeveer 28 per uur werd de eerste helft van het parcours afgelegd. Na de pauze in Valkenburg werd het parcours pittiger met de Daalhemerweg, Gulperbergweg, Camerig, Pas van Wolfshaag, Kruisberg en Fromberg. Op de Daalhemerwerg ging het nog rustig.

Daarna reden we en groupe naar de Gulperbergweg en daar werd het koers! Een paar rijders die precies wisten wat er te wachten stond (ik noem even geen namen) stookten het vuurtje op. Na de bocht rechtsaf direct steil omhoog en vervolgens een mooie redelijke steile uitloper. Arnold en Jan liepen op het steile stuk direct uit. De rest aanklampen natuurlijk! Patrick kreeg meteen materiaalpech, maar liet zich niet kisten. Hij draaide om en begon gewoon opnieuw aan dat steile kreng! Uiteindelijk kwamen Arnold en ik als eerste boven. Om de hoek even een sanitaire stop en toen was de rest natuurlijk gepasseerd. Vanaf toen was het over met het rijden en groupe. Arnold en ik maakten een sanitaire stop. De rest zag ons niet en doken meteen de afdaling in. Ergens voor Camerig wachtten vonden Patrick, Rob, Marc en Wim elkaar weer. Maar Jan, Taco, Vincent, Nikie, Max en Arjan reden vooruit op weg naar Camerig. Misschien “jagend” op Arnold en Leon die niet voor maar achter hen zaten? Vanaf toen werd er in verschillende groepen gereden over de resterende steile heuvels. Heuvel voor heuvel kregen we te verduren, en geleidelijk begon iedereen de benen te voelen. De een wat meer dan de ander ((he Nikie 🙂 na zijn solo ontsnapping ). De laatste hergroepering vond plaats bij de finish bij Snowworld met bier, cola, hamburger. En jawel Limburgse vlaai waarmee Jan ons verraste.

Samengevat: een topdag met goed rijden, mooi weer, goede sfeer en een leuke groep mensen! Dat smaakt naar meer dit seizoen. Op naar de Volta Classic volgende week!

Leon Smulders