Vorige week 8 juni was het weer zover: de jaarlijkse Jean Nelissen Classic stond op het programma voor Bredania. Vrijdag vertrokken 10 leden richting Luxemburg voor 85, 135, 165 of 220 km. De JNC staat bekend als de zwaarste toerklassieker in de Benelux. De 220 km bevat bijvoorbeeld 4200 hoogtemeters en de 165km 3300 hoogtemeters. Daarnaast is de JNC altijd zeer goed georganiseerd door de Driebergse Toercluben is het gebied waarin gereden wordt zeer mooi en de wegen erg goed.
Vrijdag reden Rika, Saskia, Koen, Jonathan, Arnold, Marc, Robin en Leon al vanuit Breda richting Vianden. Ter plaatse sloten nog twee vrienden van Arnold aan. Vincent had helaas griep en moest noodgedwongen thuis blijven. Marijn van hoofdsponsor Azzurri had alle fietsen op tijd klaar. Iedereen kon nu weer perfect schakelen, hetgeen erg van pas kwam op het gevarieerde Luxemburgse parcours..
Bij aankomst was het al mooi warm weer en verzamelden we dus op terras van hotel Petry waar goed werd gegeten en gedronken (koolhydraten stapelen) en werd uitgebreid voorbeschouwd op de rit van de volgende dag. Belangrijkste discussie was eigenlijk hoe laat we zouden starten; de avondmensen (Marc en Leon) wilden laat starten en de rest vroeg. Jonathan was de enige held die zich voornam om de 220 km te rijden en zou om 7.00 uur starten.
Marc haalde nog een geintje uit door om middernacht Jonathan te bellen en te melden dat Leon en hij ook de 220km zouden gaan rijden. Maar bij opstaan om 6.00 uur dacht hij er toch anders over… waar Jonathan natuurlijk redelijk op afknapte…
Uiteindelijk zaten de avondmensen dus toch als eerste aan het ontbijt samen met vroege starter Jonathan. Het waren vast de zenuwen… Het zou voor iedereen een warme dag worden: meer dan 30 graden op de vele klimmen. Een temperatuur die dit seizoen nog niet eerder was voorgekomen.
De rit werd door iedereen goed gereden. Jonathan reed de meeste kilometers en haalde een heel goed gemiddelde. Vanwege de warmte besloot hij zijn rit in te korten maakte uiteindelijk 180 km vol. Het laatste gedeelte reed hij samen met Rika die knap de 85 km reed. Marc besloot ook een kortere afstand te rijden en wachtte samen met Rika en Jonathan bij de finish, waar ook de laatste tussenstop was de rest van de deelnemers op. Saskia, Robin en Dion reden veel samen. Dion en Saskia volbrachten heel goed de 135 km. Toen Robin bij de laatste stop kwam werd hij aangemoedigd door Jonathan, Rika en Marc om ook de laatste lus van 30 km nog te rijden. Er werd binnen water voor hem gehaald en Robin reed uiteindelijk de 165km. Heel knap ook omdat hij net terugkwam van een blessure. Arnold, Koen en Leon reden een snelle 165 km. Vooral de eerste 135km dan, want het laatste lusje van 30 km werd wel erg zwaar. Arnold hield als beste zijn tempo vast. Leon miste nog een bordje en merkte dat pas na 3,5km afdaling. Dat betekende dus terug klimmen… gelukkig haalde Arnold hem op en gaf hem de nodige mentale ondersteuning.
Zaterdagavond werd er gezellig gegeten om de reserves weer aan te vullen. Het napraten ging opvallend vaak over pannenkoeken uit een pakje (wat natuurlijk helemaal geen pannenkoeken zijn!) en de beste manier om je benen te ontharen.
Zondagmorgen keerden we voldaan terug naar Breda. Volgend jaar gaan we weer. Allemaal inschrijven bij Reisbureau Smulders!